Het Proteomis bilan wordt uitgevoerd op serum. Hiervoor is bloedafname van één buisje nodig. Dit bilan is vormt de basis voor een complementaire diagnose en therapie.
Ten overstaan van een bloedonderzoek in het klassieke laboratorium vertoont het Proteomis bilan een zeer belangrijk maar tevens aanvullend onderscheid: met een klassiek bloedonderzoek zoekt de geneesheer hoofdzakelijk naar afwijkingen in de hoeveelheid van enkelvoudige, wel omschreven stoffen of cellen in het bloed in ‘t kader van de opsporing van een vermoed of de opvolging van een bekend ziektebeeld; een Proteomis-bilan daarentegen, toont de reacties van de gezamenlijke bloedeiwitten (= het serum) op een standaard reeks van een 50-tal proeven (= er wordt telkens een scheikundige stof aan het bloedserum toegevoegd), waardoor op meetbare en dus ook opvolgbare wijze het reageerpatroon van de patiënt zichtbaar wordt gemaakt. Deze opstelling vermijdt een belangrijke valstrik: er moet vooraf geen keuze gemaakt worden welke testen ivm. welke eventuele vermoede ziektebeelden al dan niet zouden aangevraagd worden. Er kan dus ook niet 'verkeerd gekozen' worden, wat bij een klassiek bloedonderzoek al wel eens het geval is.
De voorschrijvende arts moet nadien dit profiel interpreteren en toetsen aan ondervraging, onderzoek en eventueel andere aanvullende technische gegevens van de patiënt (klassiek bloedonderzoek, RX, en andere specialistische technische onderzoeken).
De diagnostische meerwaarde van het Proteomis bilan komt voort uit zijn aanvullende inbreng, die inzage verschaft in de werking en eventuele verstoring van de verschillende functies van ons organisme. Zij ligt vooral vervat in volgende punten:
Bij een gezond persoon is er een goede en evenwichtige wisselwerking tussen
Het bloed doorstroomt alle organen van het lichaam. Het voert o.a. met zich mee:
Ons bloed is eerst en vooral een rondreizende stroom rode en witte bloedlichaampjes. Daarnaast bevat het ook gemiddeld 6 tot 7,5 gram eiwitten per 100 ml, samengesteld uit wel 50.000 verschillende soorten! Van deze grote, ingewikkelde moleculen met hun ontelbare opdrachten is het overgrote deel ons nog onbekend op gebied van exacte samenstelling en functie. Onze cellen hebben ze echter wel één voor één opgebouwd en samengesteld, op basis van de codes die in de celkernen zijn opgeslagen: dit betekent dus dat onze eiwitten als het ware 'de allerindividueelste biologische expressie van de allerindividueelste genetische code' zijn. Naar analogie met het begrip ‘genoom’, uitdrukking voor de verzameling erfelijke codes die in de celkernen opgeslagen ligt, werd de nieuwe term ‘proteoom’ bedacht om het geheel aan informatie te omschrijven dat in ons eiwitpatroon vervat zit.
Serumeiwitten bevinden zich in ons bloedserum in een bijzonder (= 'electrocolloidaal') evenwicht met elkaar. Het Proteomis bilan neemt als uitgangspunt dat dit complexe onderlinge evenwicht de sleutel is tot een schat aan biologische informatie die opgeslagen ligt in onze "zwarte doos" (= het proteoom). Om deze informatie te onthullen, wordt het electrocolloidale evenwicht van de serumeiwitten door middel van de hoger beschreven proeven telkens weer uitgedaagd : door toevoeging van een reeks van ± 50 verschillende reageerstoffen gaan telkens weer andere groepen van eiwitten zichtbaar worden voor meting in het laboratorium. Om deze gemeten reactiewaarden correct te kunnen interpreteren, worden ze nadien door de centrale computer omgerekend : hun afwijking wordt vergeleken met standaarden die op het geheel van de totnogtoe verzamelde onderzoeken worden berekend: dat zijn er inmiddels meer dan 2.500.000, zodat de basis voor deze berekening, nl. hoeveel een test te laag of te hoog scoort, zeer betrouwbaar is.
Dit biedt in de praktijk o.a. volgende diagnostische voordelen:
Voor de patiënt, die met zijn klachten te rade gaat bij de arts, is de hulp die het Proteomis bilan kan bieden bij de behandeling allicht nog belangrijker